Het is een traditie in de katholieke kerk dat op de zaterdag voor Pasen geen klokken luiden. De kerktorens zwijgen, de stad blijft stil,  geen gezeur, geen verontwaardiging. Stilte. En aangezien een andere traditie wil dat ik elke zaterdag een stukje schrijf over Gent en meer beloof ik dat je vandaag enkel positieve zaken zal lezen.

De Fietsembassade, het vehikel par excellence van onze Gentse mobiliteitspaus, gaat  automaten installeren waar je, in hoge nood,  fietslichtjes en andere fietsapplicaties kan aanschaffen. Dit is waarlijk een positieve zaak. De stad maakt alvast 400.000 euro subsidie vrij voor dit experiment. Of dit bovenop de geschatte exploitatie-, investering- en loonsubsidie van 900.000 euro voor 2017, 1.160.000 euro voor 2018 en 1.120.000 euro voor 2019 komt , is niet helemaal duidelijk.

Wat er concreet in de automaat te koop zal zijn, en tegen welke prijs, is ook nog niet duidelijk. “Winst maken is niet de bedoeling”, zegt schepen Filip Watteeuw in de Gentenaar. “We gaan niet concurreren met de fietssector. Het zullen marktconforme prijzen zijn”. Dàt vind ik nu een minder positieve zaak, ook al is het stille zaterdag. Dat de Bende van de Botermarkt geen kaas gegeten heeft van de alledaagse, reële economie en enkel winstgevende creaturen kan produceren met juridische acrobatieën waarvan ze op de Caymaneilanden enkel kunnen dromen, wisten we al. Maar dat “het zullen marktconforme prijzen zijn” en “winst maken is niet de bedoeling” in één zin staan, belooft weinig goeds voor de economische toekomst van onze geliefde stad.

Komt daar nog bij dat de progressievelingen van Team Gent een lokale Gentse munt willen lanceren. Volledig legaal, volgens de verdedigers van het idee die de Bristol Pound en de LimbU als paradepaardjes naar voren schuiven. Tijdens de volgende legislatuur willen ze alvast 2,5 miljoen euro’s aan stadsmunten op de bevolking loslaten. Benieuwd of dat op de hele bevolking is of enkel op de aanbidders van Gentse droombrigade die elke terugschroeving van de moderniteit met  een vreugdedansje en een bloemenkransje verwelkomen.

Er zal vermoedelijk nog maar eens een VZW’tje opgericht worden, bevolkt met aanhangers van de groene eredienst, die het legioen digitale ondernemers dat Gent rijk is, zal moeten overtuigen om terug te keren naar de analoge wereld van kraaltjes en spiegeltjes. Misschien kunnen ze het Lab van Troje terug tot leven wekken. Op 31 december 2017 zou het zijn opgedoekt met een pak centen op de rekening. Dat betekent alvast een fikse besparing op subsidies.

Nu moet je weten dat dergelijke fratsen met lokale munten in het verleden vooral aangewend werden om lokale ideologische overheidsprojecten te stimuleren. De stadboerderijen, tweedehandswinkels, eerlijke koffieshops en deeleconomie-zaken zullen floreren. Centen in de stad houden klinkt wel heel protectionistisch. Het lijkt of Team Gent gekozen heeft voor het polis-centrisme, of eigen stad eerst, een begrip dat wel heel ver af staat van het klassiek progressief “de wereld is een dorp”-idee.  Je zal volgend jaar maar een elektrozaak hebben met geïmporteerde Aziatische breedbeeldschermtelevisies of teppan-platen.

Wat de groenteboer zal doen met de winst op de biotomaten die hij bij een of andere Gentse dakplantage heeft aangekocht, heaven knows.  Belasting op toegevoegde waarde? Even vragen aan de BBI. Maar aangezien winst maken nooit de bedoeling is bij de Gentse bestuurders zal er van toegevoegde waarde weinig sprake zijn. Misschien is het wel een opstapje of een achterpoortje naar een welig tierende zwarte economie. In Borgerhout (en wie zit daar in de districtsraad?) blijken ze er alles van te kennen, alhoewel de politiek correcte commentatoren mij proberen te overtuigen dat dit larie en apekool is.

Hoe gaan we de nieuwe munt trouwens noemen? Geen idee? De Ganda, of het West-Vlaams Rostje? Er zal nog veel water door de Leie moeten vloeien vooraleer de ecologische heilstaat Gent is zijn greep heeft. Ik heb horen waaien dat de tegenstanders zelfs bereid zouden zijn hiervoor de Leie af te dammen. Maar dat houden we nog even stil… het is trouwens stille zaterdag.

 

Aan de Botermarkt worden ze stilletjes aan ongerust.  De Halfvastenfoor ligt er desolaat bij. De Triomfante blijft steken bij de enige naam waar de Gentenaars blijkbaar voor kiezen: Anonymous. Aan het aantal mensen die de stad mailden met de toelating hun naam te projecteren, schat ik dat For Whom II wel eens op 1 mei écht van start kan gaan. Vermoedelijk met Anseele. Geen vers brood en spelen meer, én de verkiezingen komen eraan. Paniek.  Er gauw nog een foodtruck festivalletje tussen gooien. Die hipsters moeten ook leven.

Het is dan bang aftellen naar the next big thing en dat zijn de Gentse Feesten. Om de bevolking te paaien werden de eerste grote namen al bekend gemaakt. Niet toevallig voor Boomtown, het ecologisch festival op de Kouter. U leest het goed E-CO-LO-GISCH festival. Denkt de Gentse GrootGelijker nu werkelijk dat de muziek- en drankliefhebber die afzakt naar de Kouter om zeg maar ’t Hof van Commerce -‘t goat u ginne zak an – te zien een welgemeende reet geeft om dat eco-gedoe. Is de kots tegen de gevel van de Handelsbeurs dan ook eco? Wordt de maag van menig Gentse Feesten bezoeker op een ecologische manier leeggepompt? Misschien is het predikaat eco wel eens de blikopener van het ijzeren hart van één of andere groene schepen die vergunningen uitdeelt aan de meest volgzame leerlingen van de klas. Joost mag het weten, of Jeroen.

Zouden ze rode leerlingen van de klas dan ook zo volgzaam zijn? Ik las dat Gent resoluut gaat voor eigen daklozen eerst. Deckmyn in extase. Groen in zak en as. Tumult in Team Gent. Ik begrijp Coddens wel. De daklozen van pakweg Wetteren en Lochristi gaan geen stemmen opleveren voor de verdedigers van het proletariaat. Het proletariaat is enkel nuttig als het iets oplevert, al zijn het stemmen.

Niet getreurd, de stad kan zich na de tegenvallende Halfvastenfoor optrekken aan de opening van de Kouterdreef. Een poepchique allée met topmerken. Een winkeloase voor SUV-rijdende bezoekers uit Sint- Martens-Latem, mét parkeervouchers, rijkelijk aangeboden door de daar gevestigde exclusieve shops. Zou het eco-sausje van Juttu bij de groene Gentse goeroes de doorslag gegeven hebben om zich daar te mogen vestigen? No green, no seen. De luxe-eclairs en de delicatessen van Cru zijn gewetensproof voor progressieve bestuurders. Zolang je ze met de fiets kan afhalen is alles toppi.

Wie meer de platte leute zoekt zakt beter bij nacht af naar de Overpoort. Blijkt één van de meeste succesvolle uitgangsbuurten van België te zijn. Zelfs bekende Oostendenaars laten daar al graag eens een vuistje zien. De tijd dat we daar gingen om te tapbiljarten of te kickeren is al lang voorbij. Nu ga je meer voor de fancy gin-tonics en de designerdrugs. Een groot probleem volgens de burgemeester. En hij ziet het probleem dichter komen. Spijtig genoeg is dat het enige probleem dat hij ziet dichter komen.  De andere worden verdronken in de goednieuwsshow in aanloop naar oktober 2018. En zoals het de Bende van de Botermarkt betaamt ligt het probleem altijd bij de andere. Het is de horeca die niet meewerkt. Als de troepen van korpschef Rasschaert binnen vallen schalt The Sound of da Police door de boxen. Weg drugs. Omzet gevrijwaard. Voor wie nog een pintje? Als de burgemeester niet oplet wordt het voor zijn kornuiten in oktober The Sound of Silence.

Ik zat deze middag nog in mijn favoriet restaurantje, in de schaduw van het Belfort,  te genieten van het maandmenu, surtoe van de asperges à la flamande. Beestig lekker. De bezoekers sakkerden over hoe Gent dood gaat, feesten en cultuur ten spijt. Gand la Morte. De spirit is verdwenen, deels weg gepekeld in het West-Vlaamse zeezout, deels opgelost in een culturele droomwereld. Jacob van Artevelde , Jan Yoens of Jan Borluut, staan ze nog op? Het enige dat nog recht staat zijn de torens van Gent. Geschiedenis gebeiteld in Doornikse steen. Hoelang nog voor deze bezwijken?  De heiligenbeelden van de kathedraal zijn al lang verdwenen maar ik zie de Bende nog het gebeier van de klokken verbieden. Het woord allochtoon is al lang naar de kerkers van de vergetelheid en de schaamte verbannen, het woord autochtoon zijn ze gelukkig vergeten. Tijd dat die Gentenaars opstaan, ook al zijn het geen Jacob of Jan.

 

Een hoesje voor mijn gsm: 14,95 € op in internet, 28,99 € in de winkel. De keuze is toch gauw gemaakt. Hiervoor spring je niet in je auto om naar de winkel in Gent te rijden, laat staan of je daar nog zin in hebt. Zelfs met een euro minder voor de parking lijkt de lokroep van de stad steeds verder af. De sirenenzang van de online winkels klinkt des te luider. En het is simpel: bestellen, betalen en op één of andere manier krijg je het aan huis geleverd. Aan huis geleverd! Je moet je kot niet meer uit! De auto mag verder oproesten in de garage. Het sushi assortiment komt vanavond met de fiets. De ecologisten van Groen krijgen een collectief orgasme. De burger blijft thuis, de diesel zwijgt. Weer wat extra plaats voor de tweewieler.

Tenzij deze omvergereden wordt door een witte bestelwagen. Op weg naar een klant, met een leuk GSM hoesje. Of op terugweg, het hoesje was toch niet zo leuk. Of overhoop gereden door een witte bestelwagen, rechtstreeks uit Polen, met bouwmaterialen. Goedkoop aangekocht op het internet. Wie wil nu tweemaal zoveel betalen voor een doos siliconen of een betonmolen? Enfin, de overtuigde burger laat zijn wagen staan maar stuurt een anonieme armada de weg op. Voor zijn comfort. En voor zijn geweten. We kennen de talloze chauffeurs niet die als moderne slaven onze consumentengrillen voldoen. We kennen de dwangarbeiders van de fiets niet die onze pizza brengen. We willen ze niet kennen, slecht voor het geweten. Dat ze onderbetaald worden, onbeschermd zijn, 100 uren per week op weg zijn, allemaal geen issue. Het is de moderne tijd, stommerik. En we gaan er in mee.

We zijn allemaal sociaal geëngageerd, denken groen en koesteren de nieuwkomers. Maar met de onopvallende Polen in hun camionettes en de onbekende fietsers met de vierkante box op de rug, daar haal je geen krantenkoppen mee. Blijkbaar kunnen sommigen racisme van ver ruiken, maar voor de dieselgeur en het zweet die we van nabij te ruiken krijgen, wanneer onze e-bestelling wordt afgeleverd, blijft onze neus verstopt. Selectiviteit van het progressief intellectualisme.

Het zou flauw zijn de recentste communicatie over het mobiliteitsplan van het Opperste Directorium van Mobiliteit van de stad Gent onder de loep te nemen en na één dag al enige commentaar te geven. Je bent er op voorhand aan voor de moeite. De Bende van de Botermarkt publiceerde in totaal zo’n 627 bladzijden al dan niet wetenschappelijke bevindingen om aan te tonen dat ze uiteindelijk tóch goed bezig zijn. Gisteren waren onze burgervader en zijn blauwe ex-Dauphin echter  in geen mijlen te bespeuren. Bij deze laatste klopte dat ook want hij zat in Canada. Hij had het twittergewijs wel over be-sturen en bij-sturen, hopelijk kon de piloot van Air-Canada die hem terugvloog dat ook. Zijn huidige rode Dauphin, Rudy Coddens reageerde gelukkig niet met de dooddoener van de luchtwegen (hij wil duidelijk niet uitgefloten worden) maar met een gevatte tweet dat hij het leuk vindt dat Unizo de aanpassingen waardeert. Ondernemers zijn volgens Coddens belangrijk voor onze stad omdat ze voor tewerkstelling en welvaart zorgen. De mobiliteitspaus hield het bij twee tweetjes over een andere mobiliteit en de luchtkwaliteit. Zo zie je maar waar de prioriteiten liggen. De tijd dat Meyrem Almaci haar partij Groen voorstelde als een partij van ondernemers ligt zo te zien al een tijdje achter ons.

De evaluatie van het parkeerplan (206 blz.), de evaluatie van het circulatieplan (195 blz.) en de bevraging omtrent het circulatieplan door Ipsos  (155 blz.) tonen aan dat de Bende het wel érg wetenschappelijk aanpakt. Zodanig wetenschappelijk dat elke commentaar hierop enkel de commentator kan opzadelen met ondraaglijke schaamte. Schaamte is trouwens het meest extreme wapen waarmee je de tegenstander op een niet agressieve of non-invasieve manier te lijf kunt gaan. Het scheept de criticaster op met een onaangename psychosociale emotie ten aanzien van het afwijken van de normen van anderen, in dit geval de normen van de Bende. Als je het eens bent is alles olé-olé, als je het niet eens bent kan je maar beter in een hoekje kruipen en u rotslecht gaan voelen.

Misschien moeten ze op de Botermarkt wel eens gaan inzien dat je een stad met mensen van vlees en bloed, met emoties, met irrationele gedachtenkronkels en horresco referens afwijkende meningen, niet om de oren moet slaan met wetenschap om je Groot Gelijk te staven, maar met empathie en openheid moet overtuigen het bestuur te volgen. Uit de tweets kan ik aflezen dat Coddens daar al iets beter in slaagt.  Jubelen om 55 % mag best na verkiezingen, maar niet na een bevraging. In een democratie kan je 45 % botweg uitsluiten en naar de vergeetput van de oppositie verbannen, in een tevredenheidsenquête blijven de 45 % ontevredenen nog steeds ontevreden. Morrelen in de marge zal daar niet veel aan veranderen.

Wetenschap is voor de universitaire instellingen en daar hebben we er al genoeg van in Gent. Misschien denken de slimme heren en dames van het stadsbestuur dat elke Gentenaar een hoger opgeleide is met een verzameling banaba’s en manama’s die door urbanisten, ruimtelijke planners, gender- en diversiteitsspecialisten, doctors in conflictbeheersing en ontwikkelingsstudies, gemakkelijk overtuigd kunnen worden met data visualisatie, lineaire regressie en  variantieanalyse. Maar ik vrees dat Mariette van het wassalon, Willy van het café om de hoek, Brahim van de groentewinkel of Allesandro van de Italiaan niet veel zullen snappen van de hoog geleerde argumentatie van rabiate betweters. Ik vrees zelfs dat ze de argumentatie niet eens zullen lezen. Ze zullen enkel horen zeggen dat er 13 aanpassingen aan het circulatieplan komen. En dat de parkeertarieven gaan dalen, met maximaal 2,5 euro per dag. Daarmee kan je al eens een pizza quattro stagioni bestellen in plaats van een margherita.

Twee en een halve euro! Ik kan me voorstellen dat Mathias bij zijn thuiskomst uit Canada in de grond zal zakken, van schaamte.

 

 

 

Vrijdag 9 maart. Het was zover. De mensen van Intelligent Mobiel zetten de aanval in op het circulatieplan van mobiliteitsgoeroe Filip Watteeuw. Een massa tabellen, grafieken en berekeningen moesten aantonen dat het lumineuse plan van de schepen van mobiliteit een kostelijk grap geworden is. Voor de autorijdende Gentenaar is het circulatieplan eerder een financieel strangulatieplan geworden. Natuurlijk wimpelde Watteeuw de kritiek (zoals altijd) af door te zeggen dat de specialisten van Intelligent Mobiel zich rijk rekenen. De stad Gent zou dat nooit doen, zich rijk rekenen, behalve het met de GAS boetes. Ik ga ervan uit dat de bevraging door Intelligent Mobiel van 1600 mensen eerlijk verlopen is. Minstens even eerlijk als de online enquête (augustus 2017) van de LinkedIn groep ‘Living/Working in Gent’ (4410 leden), afgenomen door het notoire onderzoeksbureau Bizinfo, waarvan de zaakvoerder de 377 antwoorden als  statisch significant beschouwde. De 4000 enquêteformulieren die de dienst mobiliteit in het voorbije najaar rondstuurde zullen ontegensprekelijk nog correcter, nog beter, nog eerlijker en nog véél significanter geweest zijn. En ja, de 16- tot 18-jarigen die nog niet met de auto mogen rijden deden mee, de tachtigplussers die nóg steeds met de auto rijden deden niet mee, kwestie van een beetje progressieve zekerheid in te bouwen. Enfin, de cijfers zullen zeker kloppen wanneer Watteeuw ze zal voorstellen. Vermoedelijk zullen de dossiers één voormiddag voor de pers ter inzage liggen, in de Ghelamco Arena. Bert, hou je klaar.

Zaterdag 10 maart. Het was zover. Team Gent stelt zijn lijst voor, zegezeker zoals altijd. Met niets dan lachende gezichten hoewel ik sommige ervan verdenk wel héél krampachtig op de foto te staan. Zouden ze dan twijfelen aan hun eigen ecologisch paradijs? Of aan hun mandaten? Het lachende gezichtje van Annelies Storms lijkt meer getekend te zijn door een Russische avantgardist dan gefotografeerd door de roodgroene huisfotograaf. Maar wat zou er in hemelsnaam kunnen fout gaan met een kampioen-cumulard op plaats 11 en een heiligverklaarde burgemeester op de lijstduwersplaats. Team Gent gaat niet alleen voor de Endsieg maar ook de Endlösung: Mathias De Clercq dumpen en vervangen door de CD&V-diva Mieke Van Hecke die er rondborstig voor uitkomt dat ze de een groot deel van de  vrouwelijke Gentenaars onder een pak textiel wil verbergen. Progressief en feministisch, er wás een tijd dat die nog hand in hand gingen.

Zaterdag 10 maart. Het was ook zover. Voorpost trok met een kleine driehonderd aanhangers door de straten van Gent. Ze zijn, zoals geweten, geen echte fan van de islamisering van België, laat staan van een mega-moskee in de Rabotwijk. Termont deed er alles aan om de meningsuiting van de geel-zwarte amokmakers te fnuiken maar de Raad van State gaf hen vrije baan om dat toch te doen. Onze burgemeester  was er niet gerust in maar gelukkig kon die zich wegsteken op de voorstelling van de lijst van Team Gent. Zoals steeds deden de Gentse flikken hun best om discreet én kordaat te zijn. In afwezigheid van de burgemeester zag ik wel Dominique Willaert als laatste man de stoet afsluiten. Ik twijfel nog of hij er het volgende multicultureel kunstproject voor Victoria Deluxe in zag of hij dat hij spioneerde voor de rood-zwarte amokmakers van Antifa. Het bleef rustig dus denk ik het eerste. Enfin, dan weet de Gentse belastingbetaler toch waar zijn geld dit jaar naar toegaat.

Zondag 11 maart. Dan weten we met hoeveel punten achterstand op Club Brugge  de spelers van KAA Gent de playoffs aanvatten. Al het voorgaande is dan van geen belang. Buffalo!

 

Ze moesten beschaamd zijn, daar aan de Botermarkt. In 2018 gebruiken ze daar nog steeds de diepchristelijke term van de vasten, en dat zelfs op hun website http://www.stad.Gent als ze het hebben over de halfvastenfoor. En dat in zo’n progressieve stad als Gent!

Ze waren nochtans goed begonnen. In februari 2013 schrapte de schepen van gelijke kansen Resul Tapmaz het woord allochtoon uit het Gentse woordenboek. Vanaf dan zijn we allemaal Vlamingen en Gentenaars met een migratieachtergrond. Zelfs ik. Ik kom uit Oostende. De allochtoon werd op 21 maart 2013 zelfs officieel ten grave gedragen. Hij heeft het precies 42 jaar uitgehouden. In 1971 werd het begrip allochtoon door de sociologe en socialistische politica Hilda Verwey-Jonker geïntroduceerd als een neutraal alternatief voor gastarbeider, buitenlander of immigrant. In 2013 schafte de restauranthouder en socialistisch politicus Tapmaz het af. Bon, het zal de wereld wel veranderd hebben. Denk ik.

Ook de Kerstmarkt ging op de schop. Kerst is voor losers. Het kindeke Jezus kan Gentenaars met een migratieachtergrond zwaar choqueren. De progressieve gutmenschen nog meer. Je gaat toch geen verzinsel van 21 eeuwen terug een centrale plaats geven in een commerciële bedoening waar standengeld en taxen voorgaan op religieuze reflecties. Nee, religie hoort niet meer in een progressieve stad, althans geen katholieke religie. Het werd dan maar politiek gecorrigeerd naar “Winterfeesten”. Het werd niet alleen gecorrigeerd, het werd zelfs gepatenteerd. Mijn goede vriend Ladislas kan er van meespreken.

Nu nog een alternatief vinden voor de halfvastenfoor. Met de ramadan zijn ze niet veel want die valt telkens op een ander moment. Misschien kunnen ze het laten samenvallen met de tournee minerale. Op de kermis zie je weinig bezoekers met Carapils, met oliebollen des te meer.