Gent is niet alleen een taaleiland, het is sinds 26 mei 2019 ook een stemmeneiland. Groen triomfeert als grootste partij. Feitelijk zijn wij, de eilandbewoners, mega-gelukzakken. Wij leven in het paradijs van de verdraagzaamheid. Het is enkel afwachten op hoeveel verdraagzaamheid precies de verketterde onverdraagzamen zullen kunnen rekenen, als zelfs de verbindende burgervader enkele uren na de stembusgang de bruggen van zijn eiland angstig heeft opgehaald tegen de immigratiegolf der misnoegden.

Veertig procent van de kiezers stemde in Gent links. Dit maakt van Gent een onwaarschijnlijk progressieve stad, het Barcelona aan de Schelde quoi. Dit kan je gemakkelijk claimen vanop de moral high ground waarop Gutmenschen een soort goddelijke alleenrecht hebben verworven. Dat in Vlaanderen een andere veertig procent Vlaams-nationalistisch stemt maakt van Vlaanderen nog géén Vlaams-nationalistisch bolwerk, want deze kiezers kunnen de moral high ground nooit bezitten ergo niks claimen, want historisch gezien  hebben zij dat goddelijk recht niet! Punt! De progressieve logica zelf, toch?

Gent is wat we delen. Ik denk dat het kartel het dan vooral over de deelauto’s heeft en minder over de besognes van de man in de straat of de arbeider in Oostakker of Ledeberg. Dat daar het Vlaams Belang beter scoort dan in het centrum, kan hoogstens te wijten zijn aan een DNA-fout  in het Gentse genoom. Kiezers met rechts-draaiende fouten in de dubbele helix van hun DNA, dienen vroegtijdig geaborteerd te worden om later niet in de weg te lopen van de milieubewuste bakfietsers. Het ongenoegen van Jef Klak die met zijn groene Golf diesel euro 3  de stad niet meer in kan, bereikt nooit de hypothalamus van de groene navelstaarders.  Ongenoegen bestaat niet in Gent.anders. Het kan niet bestaan.  Ongenoegen is enkel een programmatiefout in de hersenen van extremisten. De Gentse eco-utopie is een tempel waar klimaatzondaars, non-believers en misnoegden, Jezus-gewijs, uitgeranseld moeten worden.

Maar toch zouden deze Untermenschen zich gelukkig moeten achten. Als we de machthebbers mogen geloven zal de verdraagzaamheid zegevieren. De multiculturele hand zal zéker worden uitgestoken naar de bevende zwarte hand. Er zal ongetwijfeld samengewerkt worden om de besognes van de bange mens en de schimmel uit de sociale woningen uit de wereld te werken, alhoewel ik vrees dat dát soort “samenwerken” eerder een poging tot missionering zal zijn om de ongelukkigen en de onwetenden de groene kerk binnen te loodsen en de hardleerse tegenstanders met de hulp van een ideologische Cherubim, vlammend zwaard in de linker hand, van het ecologische stemmeneiland te verdrijven.

Van Wouter De Vriendt mogen we ons niet langer bang laten maken maar van Greta Thunberg, het Zweeds tienermeisje met de Lebensborn-vlechtjes,  moeten we net wél bang zijn, héél bang. Van op de ideologische kansel klinken twee verschillende preken, begrijpe wie kan.

Maar zoals Greta de CO2 ook niet echt kan zien (de Standaard wist dit snel te pinpointen als fakenews),  zien Wouter en zijn groene kerkgangers de onvrede voor het kerkportaal ook niet echt, hoewel die veel meer dan 400 ppm bedraagt in Gent.anders.

 

 

Je kan van Gent niet zeggen dat het geen culinaire hotspot geworden is. Na decennia teren op stoverij, waterzooi en de wereldberoemde Martino’s, kent Gent heden enkele sterrenrestaurants en zelfs een heus tweesterrenrestaurant dat dan nog blijkt het tweede beste groenterestaurant ter wereld te zijn. Proficiat Michaël Vrijmoed, je doet de harten van de welstellende veganisten sneller slaan. En bij uitbreiding van de hele groene gemeenschap in Gent. Misschien moet je nu ook nog de bekende Gentse zure tomatensoep serveren.

Geen suiker voor zuurpruimen. Binnenkort ook geen dure wijn meer. Sommigen willen onze wijnvoorraad belasten, nadat we er al BTW en accijnzen op betaald hebben. Voor goedkope Château Migraine uit de Aldi of voor eerlijke bio-wijn uit de Oxfamwinkel kan nog een uitzondering gemaakt worden.  We mogen de buurtfeesten in de speelstraten toch niet droog leggen. Of misschien gaan ze wel voor een volledig alcoholverbod, kwestie van de meest extreme vorm van gelijkheid in te voeren. Binnenkort worden beveiligde wijnkelders populairder dan atoomkelders. Enkel te betreden met een huiszoekingsbevel.

Pas op, ook boeken staan ook in het vizier van de groene Volkspolizisten. Bibliofielen zijn gewaarschuwd: heb je het volledige oeuvre van Agatha Christie, Georges Simenon of Willy Vandersteen, een halve meter Dostojevski, de pareltjes van Mishima of de verplichte lectuur van Hugo Claus in de boekenkast staan, het gaat geld kosten. Verzamelaars van Art et Décoration of National Geographic, en zeker van Vlaamse Filmpjes checken beter de eerstvolgende  papierophaling van Ivago. Eens je gekoesterde boekencollectie gekend, ergo getaxeerd is, zal de triage beginnen, geloof me. Wie in zijn étagère de werken van Michel Houellebecq, Ian Kershaw of Jean Marie Dedecker staan heeft, mag rekenen op een nakende boekverbranding. Antirevolutionaire literatuur die de eco-utopie ondergraaft, gaat ongetwijfeld richting Vrijdagmarkt, de ideale plaats om de Gentse Bebelplatz te worden.

Na het alcoholverbod, het boekenverbod? Of eerder de boekenverplichting? De sacrale werken van Jos Geysels, Mieke Vogels en Kristof Calvo, de verzamelde speeches van Greta Thunberg, het Gents bestuursakkoord 2019-2024,  het zal allemaal belastingvrij uw woonkamer opfleuren. Jaarlijkse controle zal uw deel zijn. Wie “vegetarisch koken voor dummies“, “Wij zijn het klimaat” of een platgelauwerde Tom Lanoye heeft aangeschaft, mag rekenen op belastingaftrek.

Hoera, minder belastingen. Dus meer koopkracht. Die we dan onmiddellijk kunnen spenderen aan een vegetarisch menu bij Vrijmoed. Hopelijk verbieden de toekomstige  heersers de overheerlijke Oosterscheldekreeft of het succulente Kluisbergs lam van Michaël niet. Het zou zonde zijn enkel nog zure tomatensoep te mogen eten.