Ik spring even op de politiek correcte stadstram van het fatsoen, iets wat mijn lezers misschien verwonderlijk zullen vinden, maar om eens een wit voetje te halen bij het stadsbestuur poneer ik hier voluit én met overtuiging dat de uitspraken van Jeff Hoeyberghs beneden alle peil waren. Wat hij zei over de moderne Westerse vrouw kan niet door de beugel. Totaal niet! Hij mag dat gewoon weg niet zeggen hoewel ik een bleekblauw vermoeden heb  dat sommige mannen wél iets dergelijks mogen zeggen als het over een niet-Westerse moderne vrouw gaat. Maar soit, de rector heeft hierdoor het Katholiek Vlaams Hoogstudentenverbond eindelijk kunnen kaltstellen waarmee de social justice warriors, de leden van Campagne Rosa, rebellion extinction adepten en de volgelingen van de heilige Greta wellicht genoegen kunnen nemen. Mission accomplished. Over vrije de vrije meningsuiting hebben we het later.

Van bleekblauw gesproken, de laatste peiling van VTM nieuws, Het Laatste Nieuws, RTL en Le Soir geeft aan dat de Open VLD ook beneden alle peil gezakt is, zeker als we aannemen dat dat peil 10% is.  Ik weet niet of de Reichstag–uitspraken van de minister van samenleven, de paarsgroene fantasmen van de Gentse burgemeester of de 16-geilheid van de liberale voorzitster er iets mee te zien hebben maar de openheid van de Open VLD lijkt meer en meer  de vorm aan te nemen van een vergiet. Het donkerblauw van weleer is verbleekt tot een flets bleekblauw en leeft enkel nog in de geesten van échte liberalen. Zelfverklaarde orakels zoals Dirk Verhofstadt, mogen dan beweren de enige échte liberale  waarheid in pacht te hebben, de aanhoorders hebben duidelijk oordoppen ingestoken. De keuze van de blauwe ivoren-toren-intellectuelen is duidelijk: voortdoen, zoals de voorzitster liet optekenen in de krant, en de eigen liberale lijn blijven volgen… tot onder de kiesdrempel, of herbronnen.  Nu ja, na de voorzittersverkiezingen van 2004 waar Jean Marie Dedecker de stemmentelling verloor, heeft het Vlaamse liberalisme zich begeven op een  slippery slope, richting beneden alle peil.

Wie er ook beneden alle peil zal terecht komen zijn de gewetenloze, hardvochtige en klimaatontkennende  Vlamingen indien ze niet hun hele hebben en houden zullen offeren aan de Europese klimaatmolochen, Frans Timmermans op kop. De UGent tekende op hun gebouwen zelfs het peil dat de Noordzee zal bereiken als we niets doen. Leidt onze Alma Mater dan geen briljante bouwkundige ingenieurs meer op die ons die ellende zouden kunnen besparen, of moeten de ingenieursstudenten van de Plateau zich nu meer bezighouden met protesteren tegen het KVHV dan plannen tekenen om ons te behoeden tegen het stijgend waterpeil?  De Nederlanders hebben het al een hele tijd uitgehouden tegen het stijgend zeeniveau. En ook zij leven al eeuwen beneden alle peil. Dat van de Noordzee.

Ik vind dat één van de grootste kutzinnen die er bestaan. Ik hoor het elk jaar op TV, de Sint die na een lange tocht uit Spanje aanmeert en voor de microfoon declameert dat er dit jaar… géén stoute kinderen zijn. Ik weet niet of dergelijke idiote uitspraak op bevel van de lokale burgemeester is, kwestie van kwetsbare ettertjes niet te viseren, of dat het een standaardzin is uit een politiek correcte hemel. Er zijn andere hemels waar kindjes straffen wel een gangbare praktijk is.

Het kan ook zijn dat Sinterklaas lijdt aan een beginnende vorm van amnesie want bij een kleine rondvraag bij jonge ouders hoor ik andere geluiden. Wie kent er de pesterijen en de billenknijperijen op de achterbank van de auto niet? In een bakfiets zal dat uiteraard niet bestaan.  Nooit eens een broertje de poppen van zus weten molesteren? Of een zusje de schenen van grote broer blauw stampen? Zou ik de enige zijn die ooit een etter-peuter aan de kassa van de Carrefour op de grond zag liggen spartelen, colèrig omdat hij van mamma geen snoep kreeg die altijd heel strategisch in de buurt van de kassa hangt. Wiens kind kwam al niet eens thuis, wenend,  omdat een kameraadje hem gezegd dat zijn moeder een hoer is. Of je zal maar één van die 144 kleuters in huis hebben die échte misdrijven plegen. Of een puber die het zwembad Rozenbroeken niet meer binnen mag…

Straffen is stigmatiseren en dat is uit den boze. Daarom is stout zijn geherdefinieerd. Stoer zijn is het nieuwe stout zijn. Het is nu meer het bewust zijn van eigenwaarde, een deel van een leerproces van toekomstige wereldverbeteraars, een expressie van een specifieke cultuur, een teken van gezonde assertiviteit of een pre-puberale vorm van progressief liberalisme. Om de extreme vormen van stout zijn niet met de vinger te moeten wijzen bestaat stout zijn gewoon niet, behalve als een blond kindje makak zegt tegen zijn donker vriendje.  De Gentse schepen van onderwijs zette dit ooit eens dik in de verf in een filmpje. Dus behalve enkele uitzonderingen die wèl gestigmatiseerd mogen worden,  is stout zijn dood en begraven, net zoals het woord allochtoon.

En daarom zijn er dus géén stoute kinderen, althans volgens de Sint.

Laatst bezocht ik het natuurreservaat Bourgoyen. Ik was er nog nooit geweest, ik moet dat ootmoedig toegeven. Maar ik ben niet zo into nature, ik ben een eerder een stadsmens. Kasseien, kerktorens, zelf tramsporen zijn meer mijn biotoop. Ik geraakte er in gesprek met een jonge ornithologe. Deze zeer boeiende jongedame wist mij iets te vertellen dat de toekomst van het natuurgebied wel eens zou kunnen bepalen. Alleen, ze had schrik om haar ontdekking te onthullen uit vrees dat de subsidies voor haar onderzoek zouden worden teruggeschroefd. Toen ik haar terloops vertelde dat ik af en toe in de pen kroop als het over Gent gaat, vroeg ze me haar verhaal te doen. Incognito wel te verstaan. Bij deze noem ik haar, puur fictief en zonder enige op toeval berustende gelijkenis met bestaande personen, Sophie.

Sophie ontdekte een nieuwe vogelsoort die enkel in de Gentse Bourgoyen voorkomt, de Blauwe Wauwel. Het is een vogel die zich graag ophoudt met de Groene Knipeend en de Rosse Krulpatreel. Als hij zich in hun broedgebied bevindt hoor je hem niet en laat hij zich overstemmen door deze twee populaire vogels. Het hele gebied van de Bourgoyen-Ossemeersen wordt er trouwens door gedomineerd. De andere vogels worden verplicht zich aan te passen aan de levenswijze van de Knipeend en de Krulpatreel. Vluchtpatronen van broed- en trekvogels zijn sinds enkele jaren merkelijk ingeperkt geworden. Sommige vijvers zijn zelfs verboden terrein en over bepaalde beekjes mag helemaal niet meer gevlogen worden. Lokale vogelsoorten worden verplicht het gekwetter van exotische trekvogels aan te leren zodat deze zich thuis zouden voelen in het Gentse natuurgebied. De Blauwe Wauwel vindt dat allemaal best.

Maar eens uit de invloedssfeer van de twee dominante vogels hoor je zijn stem duidelijker. Het geluid is prominent aanwezig en zeer herkenbaar  maar Sophie heeft de betekenis nog niet kunnen ontcijferen. De uitgestoten keelklanken zijn vaak het zelfde en lijken met elkaar weinig verband te houden. Ter vergelijking bestudeert zij nu het geregistreerde gezang van een genetisch sterk verwante, doch uitgestorven inheemse vogel, de Grote Grijze Willy. Tot op heden heeft ze geen overeenstemming gevonden. Er zijn wel gelijkenissen met de Paarsgroene Spleetbek, zeker in wat betreft het beschadigen van het eigen broedgebied maar daar is nog meer onderzoek voor nodig.

Na de vraag  van Sophie  om haar verhaal hier neer te pennen is mij de link tussen de beschrijving van de Blauwe Wauwel en mijn columns over Gent niet zo duidelijk, maar misschien zal de lezer dit beter kunnen ontdekken.