Het zou een titel kunnen zijn van een goedkope horrorfilm of van een documentaire van Nic Balthazar over de gevolgen van de klimaatverandering. Beide pure fictie, maar in Gent is het harde realiteit. De dutsen in de Sint-Bernadettestraat zitten nog steeds te wachten op de opkuis van hun krot. Volgens WoninGent zijn de middelen ontoereikend om al  die mensen te helpen, aldus de zelfde advocaat die de geldstromen rond de Ghelamco Arena op sublieme wijze verborgen kon houden.

Misschien kan de wonderadvocaat eens snuffelen in de vetpotten aan de Ottergemsesteenweg Zuid.  Als het geld wegsteken makkelijk was, moet het opgraven nog makkelijker zijn.  Misschien kunnen de voetbalbonzen de normale RSZ-bijdragen van hun stervoetballers schenken aan de Gentse sukkels, want KAA Gent is en blijft van de Gentenaars, toch volgens ex-burgemeester Termont en praeses De Witte.

Nochtans staat mensen helpen hoog in het vaandel van de Gentse meerderheid. Aan de Rigakaai en op de Lübecksite zal de warmhartigheid van de Botermarkt zijn hoogmis vieren. Maar voor Aimé en Jeannine, gepensioneerde Gentenaars die de eindjes moeilijk aan elkaar kunnen knopen is er nooit geld. Een kwatong zou nog kunnen beweren dat het paars-groen ultrahumanisme en de beenharde beschuldigingen van de huidige burgemeester aan het adres van sommige gemeenteraadsleden een perfecte dekmantel zijn om financiële malversaties uit het heden én het verleden toe te dekken. Want niemand twijfelt toch aan de goede intenties en de zuivere ziel van de huidige progressieve coalitie die zegt dat Gent is wat we delen.

Sommigen denken dat procederen zoden aan de dijk zal brengen, maar een Death Star haal je ook niet met één welgemikt schot neer. Iedereen die zich durft verzetten wordt weggehoond, gemarginaliseerd of doodgezwegen. Van het journaille hoeven we geen soelaas te ver wachten. Dieper graven dan een artikel op de tweede pagina van het regionaal nieuws komen ze niet. Of mogen ze niet, zou dezelfde kwatong zeggen.

Misschien kan een sms-actie in Pia-stijl soelaas brengen, maar Aimé en Jeannine zijn minder hartverscheurend dan een ziek baby’tje. En ze swingen ook minder.

Gent   bla bla bla  bla bla   bakfiets   blaaabla blabla bla bla bla    fairtrade   blabla bla bla bla bla  bla bla  bla bla  bla bla  bla bla    eerlijke koffie   blablabla  blaabla   korte keten   bla bla bla bla bla bla bla   fietsstalling   bla bla bla bla   elektrische auto blaa bla blaa bla blaa bla   wandelende bomen   bla bla   stadsboerderij    bla bla bla bla blaaabla blaabla    Autodelen  bla bla bla bla bla blaaaa.

Cultuur   bl bl bl blabla bla blabla bla   subsidies   blaa bla blaa bla bla bla blabla bla blaa bla blaa bla blaa bla blaa bla     Anuna     blaa bla blaa bla blaa bla blaa bla   Greta    bla bla  bla bla bla bla  bla bla     klimaat    blaaaaa blaaaaa  bla bla     zeilboot    blaaaaa blaaaaa  bla bla .

Deeleconomie   bla bla  bla bla   bla bla  bla bla   bla bla  bla bla  bla bla  bla bla  bla bla  bla bla    Gent is wat we delen   bla bla  bla bla  blaaaaa blaaaaa  bla bla    goede potgrond   blaa bla blaa bla bla bla blaa bla blaa bla bla bla   gasboete     blaa bla blaa bla   extra belastingen   bla bla  blaa bla blaa bla bla bla blaaaaa  bla bla    award    blaaaaa blaaaaa  bla bla   integratie  blaaaaa blaaaaa  bla bla   inspraak   bla bla bl bl blaa.

Oh ja, paars-groen  bla bla bla blaaa bl bl bl bl b b b b b b.

Nee, je zal van mij niets horen over de politieke voorkeuren van onze burgemeester. Die jongen heeft het volste recht om te dromen over de gouden tijden van het begin van dit millennium. Met zijn achttien jaar en beginnend rechtenstudent had hij toen waarschijnlijk geen idee van wat zijn politieke peetvader sinds  1987 voor ogen had: wraak  op de CVP-staat. Laat wraak nu ook de drijfveer zijn van de burgemeester omdat ze in 1976 zijn bompa een ferme loer gedraaid hebben en hem de sjerp hebben ontfutseld.

Wraak maakt mensen vaak ongevoelig voor de werkelijkheid. Dat paars-groen er met sale-and-lease-back operaties en ander budgettair fijns onze staatskas tot in lengte van dagen geplunderd heeft, is een detail, een fait divers, die de frisse, verbindende groene droom niet in de weg mag staan. Politici trekken zelden lessen uit het verleden. Misschien was een master geschiedenis interessanter geweest dan een master rechten.

In Gent weten we ondertussen hoe paars-groen het geld uit de zakken van de burgers en de ondernemers zal kloppen. Als dat het voorspel wordt van de nationale natte droom van de burgemeester, weten we nu al dat we serieus gesjareld zullen zijn. Van de groenen kunnen we dat nog verwachten maar van een stamboomliberaal komt dat toch hard aan.

Mijn grootvader zaliger was een echte Gentse entrepreneur, overtuigd belgicist en onvoorwaardelijk fan van de Partij voor Vrijheid en Vooruitgang … en van Willy De Clercq. Ik denk dat mijn grootvader zich omdraait in zijn graf. En bompa zou dat ook doen ware het niet dat hij al gecremeerd is.

Sire, il n’y a plus de liberaux.