Corona. De derde golf grijpt ons allen naar de keel. De Gentse Feesten zijn wéér afgeschaft.  De zomer van de vrijheid wordt kwansuis verschoven richting herfst. Eerst was het de schuld van de meer besmettelijke Britse variant, dan van het gebrek aan vaccins door het geklungel van de Europese miscasts von der Leyen en Michel,  en dan van de bloedklonters van Astra Zeneca. Waaraan mogen we ons nog verwachten, een Belgische variant? Ik denk het niet, die zal nooit de efficiëntie van enig andere variant evenaren. Een mirakel? Misschien voor wie gelooft in de Sinterklaas maar die is ook al vakkundig monddood gemaakt door de cancelcultuur.

De ellende blijft, beste lezer. De menselijke ophokplicht zal ons nog wel een tijdje van de straat houden. Niet erg voor boomers, eens 23 uur is de dorst gelaafd met de betere Franse wijn en worden de oogleden zwaar. En zij moeten sowieso nog gaan werken daags nadien. Wel een ramp voor de jongeren want zij ontberen alle ‘perspectief’, hét buzzwoord van de zelfverklaarde verloren generatie. Met 80 kwaliteitsvolle levensjaren heeft de twintigjarige nog 60 van die jaren voor de boeg. Een goede 300 %. Voor de zestigjarige is dan nog 20 jaar. Een schamele 30%. Dit noem ik nu eens perspectief.

Maar goed, de perspectiefloze jeugd lijkt de coronamaatregelen zich ook minder en minder aan te trekken. Wat zouden ze? De angst om op intensieve zorgen terecht te komen is hen vreemd. Zelfs een hospitaalopname is hen onbekend, tenzij die keren dat ze hun maag moesten laten leegpompen na een nachtje binge drinking. Maar dat kunnen ze zich toch niet herinneren. 

De verzamelde kunststudenten, teensletsers, bachelors in de communicatiewetenschappen, masters in de sociologie, antropologie of andere, eerder nutteloze –logieën, en de obligate gepiercete en paarsgeschilderde  social justice warriors mogen blijkbaar by the dozens knuffelend samenscholen bij één of ander arty-farty happening. Politiepatrouilles passeren en kijken de andere kant uit. Mogen ze niets zeggen van de burgemeester om de toekomstige elite  van zijn glorieuze stad niet te schofferen? Het is dan ook deze elite die, als het haar in haar drukbezette activistische agenda past, onze stad zal voorstuwen in de kunst, de cultuur en de menswetenschappen.

Morgen zal ik eens kijken of er wat reactie op mijn vacature is. Ik vrees er voor. Het is om écht te werken. Geen spek voor de bek  van deze crème de la crème.

Progressieve politici verfoeien vaak het idee dat kapitalistische bedrijven de winsten privatiseren (dividenden) en de verliezen socialiseren (afschrijvingen) zonder dat de overheid kan optreden. Het moet dubbel pijnlijk zijn als de “subsidie-industrie” van diezelfde overheid, naar aanleiding van de heisa rond Sihame El Kaouakibi, net hetzelfde blijkt te doen en  de verliezen (de niet aflatende cash out van overheidsgeld naar allerlei VZW’s)  socialiseren en de winsten door de VZW’s laten privatiseren door totaal gebrek aan controle op de uitgaven. Jammer dat ALLE partijen in het zelfde bedje ziek zijn, ook zie die zich conservatief noemen.

Ik vergelijk het met “greenwashing”. Bedrijven die zich van hun meest groene, duurzame of biologische kant lieten zien, slagen er al twintig jaar in om gigantische bedragen aan subsidies en goodwill op te strijken maar vooral bleken zichzelf te verrijken. Alle politieke partijen liepen de groene goeroes achterna om het verwijt niet te  krijgen hardvochtig, anti-ecologisch en milieuvernietigend te zijn en hierdoor potentiële kiezers te verliezen. Sinds 2020 ontstaat een nieuw fenomeen van “wokewashing” waarbij geslepen organisaties een arsenaal buzzwoorden hanteren (diversiteit, gender, gelijkheid, racisme, dekolonisering, feminisme..) om de donoren (overheden, ergo de politieke partijen) moreel te verplichten de geldkraan open te draaien. Zich verzetten betekent de banvloek van een leger van zelfbenoemde social justice warriors, die er netjes voor zorgt dat de weigeraars besmet worden met dodelijke adjectieven als racist, fascist, nazi, white privilege… Een set toxische  schandvlekken die onvermijdelijk stemmen zullen kosten en carrières zullen breken.

Gebrek aan realisme en durf resulteert in een verlammende angst van de politieke kaste die denkt dat zonder een gigantische stroom centen hun politiek voortbestaan zal wankelen. Maar wat baat het als politieke partijen blijven bestaan in een wereld die gedomineerd wordt door eco- en woke-extremisten die lachen met de politiek en enkel oog hebben voor hun eigen agenda en het royale zakgeld van hun politieke sugardaddy’s. 

Dames en heren politici, stop die waanzin!