“Met een resultaat zoals in deze peiling zie ik niet hoe Mathias De Clercq burgemeester zou kunnen worden van Gent.” Dat zegt VUB-professor Dave Sinardet op basis van een nieuwe peiling van De Gentenaar.

Ik schrok me een hoedje. Trial by Sinardet? Het moet wel zoiets zijn. En waarom Sinardet? Normaal weet die enkel iets zinnig te zeggen over Antwerpen én tegen de NVA. Was Carl Devos op reis, of zag hij iets anders in de peiling? Of misschien was Dave goedkoper.

Je kan Mathias De Clercq niet vergelijken met De Wever. De verbetenheid waarmee Sinardet deze laatste en zijn partij naar het leven staat lijkt eerder op een door Gramsci of Soros ingegeven Jihad dan een wetenschappelijke analyse die men van een eminent professor van de VUB kan verwachten. Maar hoe de befaamde VUB-politicoloog hier met één achteloos uitgesproken zinnetje een kandidaat burgemeester neersabelt is du jamais vu. Op een dickpic van Mathias moet Dave alvast niet rekenen.

Het is nu wel duidelijk dat Mathias De Clercq op weinig sympathie van het rood-groene kartel moet rekenen, ook al heeft hij hen zes jaar lang trouw naar de mond gepraat en braaf elke beslissing, ook die van het circulatieplan, bekrachtigd. Een lippendienstbeloning onder de vorm van een burgemeesterssjerp zit er niet in. Na de voorstelling van zijn biografie, waar de god van de Gentse politiek op de kaft zijn ogen ten hemel richt, wachtend op het manna van de rijkelijk vergoede postjes, was de burgemeester duidelijk: Mathias mocht vertrekken, richting Vlaams parlement, Rudy Coddens wordt de nieuwe burgervader. Punt. Een God de Zoon als het ware. Of hoe een peiling bij 860 mensen door het onderzoeksbureau Indyville de stembusgang van 181.761 Gentse kiesgerechtigden overbodig maakt. Ondertussen heeft het politbureau de sjerp al gewassen en gestreken. De vlekken van Publipart en Optima zijn verdwenen, de kreuken van de Ghelamco Arena er uit geperst. Rudy de onkreukbare móet hem omhangen. De Gentse burger staat er bij en kijkt er naar. Of hoe een God een afgod werd. Maar afgoden eindigen meestal als een curiosum in één of ander etnologisch museum, wachtend om terug gegeven te worden aan de rechtmatige eigenaars, ergens in het verre Mariakerke.

Wie niet meedoet aan de politieke afgoderij riskeert in Gent de strop, een publicatieverbod of het gehoon van de gutmensch. Wie in Gent denkt zijn eigen ding te mogen doen wacht pek en veren, en expulsie richting Brussel. Sympathiek zijn is dus geen garantie, ook al ben je architect van één van de grootste transnationale fusies, deze van North Sea Port. Afkomst evenmin. Lidmaatschap van de loge misschien wel. Mathias zal het geweten hebben.

 

We hebben er net geen zestig jaar moeten op wachten. We kunnen weer van de Leie naar de Schelde via de Reep. De stad betaalde 500.000 euro voor een nieuw stadsbeeld en ongetwijfeld een nieuwe trekpleister voor jong en oud. Of jong nog zal weten van wie het standbeeld is welke donderdag laatst onder een houten kist verdween, is een ander paar mouwen. Geschiedenisonderwijs is ook  niet meer wat het geweest is.

De rest van de kostprijs werd opgehoest door de Vlaamse Waterweg nv en Farys. De weg voor de luxe-speedboten ligt nu open. Je vindt er op tweedehandssites al voor 100.000 euro. Misschien konden een aantal  champagne-slurpende booteigenaren die in de komende weken de Leie-Schelde passage zullen uitproberen, het Gentse aandeel van de werken betalen. Maar ja, die wonen meestal in Latem. Gent en boten, het zal nooit iets worden.

Nu de waterwegen weer oké zijn zal de burgemeester wel terug grijpen naar de luchtwegen. Er wordt 175.000 euro uitgetrokken om de luchtkwaliteit te bepalen in de stad. Op dezelfde plaatsen waar de testen al eens werden uitgevoerd, bijna allemaal binnen de R40. En dat alles om de lage emissiezone die in 2020 van start gaat te evalueren. Ik kan dus weer eens de portemonnee opentrekken en een kleine 175.000 euro investeren in een LNG-vrachtwagen met kraan om aan stadsdistributie te doen zonder de banvloeken van het progressieve kartel over mij heen te krijgen. Jammer dat ik dat geld niet uit de zakken van hun belastingbetalers mag kloppen. Ik zal het zelf moeten ophoesten. Gelukkig bestaat er zoiets als afschrijvingen.

Ik heb wel een bijkomend voorstel om de Gentenaar aan gezonde luchtwegen te helpen. Maak de Ghelamco Arena volledig rookvrij, net zoals het Constant Vanden Stockstadion. Dat zal toch ook een slok op de borrel schelen voor pakweg 15.000 Gentenaars. Desnoods maakt Termont een uitzondering voor Luc Van den Bossche.

Gent is in de ban van een nieuwe sporenslag. Niet op de Groeningekouter deze keer, maar op dé Kouter,  waar gevaarlijke tramsporen liggen te wachten om voeten van onoplettende burgers te breken. In kleine stukjes. Een remake van de strijd tussen de Leliaards en de Klauwaards?  Nee, het gaat gewoon over de strijd tussen de ruziemakers en de boelzoekers, zoals gewoonlijk een rode draad in de Gentse politiek.  En het gaat over de tram. Een ijzeren sporenslag als het ware.

Moeten de stalen rossen van Gwijde van Tram Drije, onze plaatselijke strijder voor fiets en openbaar vervoer, plaatsmaken voor de soepelrijdende trambussen van Anneleen Van Bossuyt, leidster van de klauwende oppositie? Zijn tramsporen de inconveniënten van de vooruitgang? Of lijden ze ons spoorslags  naar een autoloos groen Utopia?

Ook ik heb ooit de claustrofobische ervaring gehad met een voorbijschuivende tram ter hoogte van de Groentemarkt. Ook ik heb in mijn studententijd “een stuik gezet”, mijn voorwiel geblokkeerd in de tramsporen. Mijn lief zei dat ik maar beter uit mijn doppen moest kijken. Het was toen ook niet de gewoonte de schuld op iemand anders te steken.

Maar wat is nu essentieel? Dat de Gentenaars zich vlot, veilig en liefst zonder veel te veel uit te geven kunnen verplaatsen door de stad!  Gent is net niet groot en rijk genoeg om megalomane en geldverslindende projecten van openbaar vervoer te realiseren. Misschien maar best ook. Calatrava mag in Luik of Bergen blijven. Maar Gent is wel groot genoeg om er extra aandacht aan te besteden. De aard van de oude middeleeuwse binnenstad met kronkelende straten, bemoeilijkt elke keuze. Vlotte doorstroming, met of zonder circulatieplan zal altijd een probleem zijn. Zou een eigen vervoersmaatschappij dé oplossing zijn? Terug naar het blauw-geel van de MIVG om de nostalgici onder ons te paaien? Óf om de slagkracht te verhogen? Misschien toch beter het laatste.

Misschien moeten we zelfs helemaal afstappen van de oude denkpatronen. Zijn elektrisch aangedreven trams of trambussen de toekomst? Hoe zullen Marie-Christine Marghem of Engie Electrabel het komen uitleggen als iedereen in Gent vanaf november te voet moet gaan. Moeten we niet eerder investeren in alternatieve energiebronnen die inherente zekerheid bieden en niet afhangen van de grillen van de natuur, of van de politiek? Kan waterstof een oplossing zijn, maar is het veilig? Zijn weinig vervoersmiddelen waar veel volk op kan beter dan meer vervoersmiddelen waar minder volk op kan? En wat met de loonlast van de bestuurders? Of gaan we voor volautomatisch in eigen beddingen? Hoe zouden de vakbonden zich dan roeren in het rood-groene kartel?

Wat Jan met de pet nodig heeft is visie op zéér lange termijn en ik denk dat één legislatuur hiervoor te kort is. De meeste politici gaan niet voor de lange termijn maar voor de macht in de volgende ronde, én de sleutels van de kassa. Hiermee kunnen ze de getrouwen belonen en posteren in een nieuwe lading vzw’tjes en verzelfstandigde bedrijven. Daar rijpt de massa die telkens klaar staat om de eigen ideologie verder te laten uitdijen en de andersdenkenden in de hoek te zetten.

Ondertussen blijven de grote uitdagingen op ons af komen, steeds sneller. Zoals we nu verder doen zal die toekomst ons als een aanstormende trein op een overweg vermorzelen. Geen water, geen elektriciteit, geen brandstof, geen openbaar vervoer, geen pensioen. Maar wel torenhoge belastingen. Hoe meer politici enkel voor de macht  en niet voor de burgers  gaan, hoe meer de burgers gaan betalen. Tot ze dat op een dag niet meer willen doen. Ook zij worden het ooit beu dat ze Scandinavische belastingen betalen en slechts Mediterrane service krijgen. Of moet ik zeggen “Belgische service”? En dat is nu eens niet voor te lachen, zie.

Op 16 september zal de lucht zal zuiver zijn en  de luchtwegen van de Gentenaars vrij van irritatie en slijm, veroorzaakt door fijn stof, behalve als ze bezoedeld zijn door sigarettenrook, maar dat is voorlopig nog de vrije keuze van de tabak- of weedroker. Zó heeft het Grote Gelijk van de Botermarkt beslist.

De stad is  autoloos, op een paar toeristen na die aarzelend de parking van het NH-hotel uitrijden en de stad ontvluchten, naar huis. De stikstofdioxide zakt tot een historische dieptepunt en van fijn stof is geen sprake. De zon hoeft vandaag geen smogdeken te doorprikken waardoor de mannen van Ivago die op deze mooie dag  dienst hebben weer mogen smeren met factor 50.

De autovrije fly-over wordt voor de Gentenaars wat  het Tiananmenplein is voor de Chinezen: de plaats waar met een massa yoga-sessie de Ecologische Volksrepubliek Gent wordt uitgeroepen, net zoals Mao dat deed op 1 oktober 1949 met de Volksrepubliek China. En als de B401 effectief tegen de vlakte gaat, zal de toekomstige burgemeester zijn jongensdroom verwezenlijken met zijn Central Park aan de toegang van het historische centrum. De gelijkenissen met Tienanmen kunnen niet groter zijn. Misschien zou een kolossale  poort met een staatsieportret van de huidige burgemeester, waaronder we en masse de stad binnen fietsen,  niet misstaan. Een prachtig eerbetoon aan een groot leider die Gent met talloze trofeeën  op zijn eigen wereldkaart zette.

Hopelijk laat men enkel stukken van de betonnen steunpalen van de fly-over staan. Een beetje zoals de laatste restanten van de Berlijnse muur. Daar kan dan een iets bescheidener fotootje van de initiatiefnemer van het Gentse Central Park opgehangen worden.

Het is vandaag trouwens 39 jaar geleden dat acht Oost-Duitsers met een luchtballon het arbeidersparadijs van de DDR ontvluchtten. Daar hebben ze decennialang geleerd hoe om te gaan met beperkte mobiliteit.  Hopelijk vergaat het de Gentenaars beter en kunnen ze later gewoon weg met de trein of de tram.

 

De Gentse kinderen gaan vandaag terug naar school. Die van hun eerste, tweede of derde keuze. Naar een bonte, superdiverse of witte school, een methodeschool, een speelschool, een klassieke school of naar één of ander vehikel dat pedagogen ad hoc nog vlug even hebben uitgevonden.

Het doet er eigenlijk weinig toe. De school is niet meer de plaats waar kennis wordt onderwezen. Nee, het is de plaats waar de kinderen zich zelf moeten kunnen zijn, zich goed voelen, hun vaardigheden ontdekken. Kennis bijbrengen is uit den boze, het is bovendien stigmatiserend voor die kindjes die de kennis niet kunnen vatten. Omdat ze het niet verstaan, omdat ze de taal niet spreken of omdat het niet in hun cultuur past. Dus geen kennis, voor niemand. Gij zult niet kwetsen!

Zouden de kinderen te slim kunnen worden? Of zouden ze nu net heel vaardig worden. Als je het filmpje van Kurkdroog op Youtube bekijkt vrees ik geen van beiden. Je kan alleen maar hopen dat het een hoax is. “Waar leven de Middeleeuwen? … in Afrika! In welk land ligt Verhofstadt?… in Duitsland? Waar ligt het Panamakanaal?… In België!” Zijn de jongens van Kurkdroog een concurrent voor Jan Eelen met een nieuwe “in de Gloria” of is dit filmpje  het resultaat van jarenlange bepampering?

Leerkrachten getuigen: “kennis mag niet meer”. Zittenblijven evenmin. Teveel kennisvragen in een toets en de school krijgt slechte punten van de doorlichting. Een slecht rapport en er verschijnt een advocaat op het toneel. Mijn kind schoon kind, of iets dergelijks. Maar wie bepaalt nu zoiets? Wie maakt er generaties kinderen kapot? De minister? Ik betwijfel het? De kabinetsmedewerkers? Weinig waarschijnlijk. Of is het de meute masters in menswetenschappen die de laatste jaren door de universiteiten en masse uitgebraakt werden, opgeleid door wereldvreemde proffen met een donkerrood en anarchistisch verleden, de adepten van de “open society”, de strijders voor open grenzen? Ik opteer voor deze laatste groep.

Zoals Bart De Wever vreest dat de cocaïnemaffia de politiek infiltreert en macht (om)koopt, zo hebben de laatste twee decennia de progressieve krachten één van onze belangrijkste bastions van beschaving, kennis en cultuur, namelijk onze schoolstructuren, gepenetreerd om daar hun vernietigend werk te doen: de ontmanteling van het vrije Westen. Wat niet lukte met de arbeidersstrijd, de strijd tegen het kapitalisme en de koude oorlog moet nu lukken met het neerhalen van de ruggengraat van onze Westerse maatschappij: het onderwijs.  Als de arbeiders niet konden onderworpen worden omdat ze slimmer en rijker werden, dan maar vandaag de kinderen onderwerpen, opdat ze nooit slimmer zouden worden.