Na de Zuid-Afrikaanse variant van het coronavirus in Oostende en de Britse in Sint-Truiden wordt Gent getroffen door de bijzonder agressieve woke variant van het politiek-correcte-virus. Na ruggespraak met een niet traceerbaar groepje mensen van Gentenaars-met-Afrikaanse-roots, adviesraden, middenveldorganisaties en mensen van de Gentse hogescholen en de UGent, is men begonnen Gent kolonievrij te maken. Maar wie zijn die mensen in die groep? Er wordt verwezen naar het, voor de buitenwereld totaal onbekende, Labo VZW, (staat voor Leren Ageren, Bewegen en Organiseren) een activistisch collectief dat bestaat uit zelfverklaarde sociale laboranten. Sinds 2013 is betogen, manifesteren, zoeken naar een nieuwe vorm van democratie (creepy), ageren tegen alles en nog wat, kicken op rechten en kritisch burgerschap… een voltijdse, gesubsidieerde job. Niet bepaald een greep uit de doorsnee bevolking van onze stad, me dunkt.
Dit lijkt sterk op een ons-kent-ons clubje van gepiercete progressieve huppelkutjes die perfect matchen met het Grote Gelijk van de Botermarkt. De burger staat er bij en kijkt er naar. In het verbindende Gent worden wij blijkbaar tegen wil en dank verbonden met een clubje extremisten die het Vivaldi-bestuur van Gent heeft aangestoken met een kwalijk agressieve vorm van wokeness.
Soit, Pippi Langkous is ronduit racistisch en de Leopold II-laan gaat op de schop. Misschien dan ook overwegen om de Verapazbrug een andere naam te geven. In 1843 trokken Gentse kolonisten (u leest het goed) naar Guatemala om daar het land te gaan koloniseren, mét de steun van Leopold I, papa van… Het was een kort avontuur dat leidde tot een faillissement. Toen kenden Gentenaars al het begrip ‘schulden maken’. Noem die brug misschien de Canadabrug. Canadezen bevrijdden Gent in 1944 van het fascisme. Dat past beter in het narratief van het stadbestuur.
Oh ja, verander ineens ook de naam van de Bataviabrug. Batavia was de hoofdstad van het koloniale Indonesië onder de Nederlanders, maar misschien zitten er daarvoor iets te weinig historici in het stadsbestuur. Noem het gerust de Stockholmbrug, naar het stockholmsyndroom. Iets waar de Botermarkt zwaar onder lijdt nu ze in de greep zijn van een handvol woke-activisten.