Ornithologie

Laatst bezocht ik het natuurreservaat Bourgoyen. Ik was er nog nooit geweest, ik moet dat ootmoedig toegeven. Maar ik ben niet zo into nature, ik ben een eerder een stadsmens. Kasseien, kerktorens, zelf tramsporen zijn meer mijn biotoop. Ik geraakte er in gesprek met een jonge ornithologe. Deze zeer boeiende jongedame wist mij iets te vertellen dat de toekomst van het natuurgebied wel eens zou kunnen bepalen. Alleen, ze had schrik om haar ontdekking te onthullen uit vrees dat de subsidies voor haar onderzoek zouden worden teruggeschroefd. Toen ik haar terloops vertelde dat ik af en toe in de pen kroop als het over Gent gaat, vroeg ze me haar verhaal te doen. Incognito wel te verstaan. Bij deze noem ik haar, puur fictief en zonder enige op toeval berustende gelijkenis met bestaande personen, Sophie.

Sophie ontdekte een nieuwe vogelsoort die enkel in de Gentse Bourgoyen voorkomt, de Blauwe Wauwel. Het is een vogel die zich graag ophoudt met de Groene Knipeend en de Rosse Krulpatreel. Als hij zich in hun broedgebied bevindt hoor je hem niet en laat hij zich overstemmen door deze twee populaire vogels. Het hele gebied van de Bourgoyen-Ossemeersen wordt er trouwens door gedomineerd. De andere vogels worden verplicht zich aan te passen aan de levenswijze van de Knipeend en de Krulpatreel. Vluchtpatronen van broed- en trekvogels zijn sinds enkele jaren merkelijk ingeperkt geworden. Sommige vijvers zijn zelfs verboden terrein en over bepaalde beekjes mag helemaal niet meer gevlogen worden. Lokale vogelsoorten worden verplicht het gekwetter van exotische trekvogels aan te leren zodat deze zich thuis zouden voelen in het Gentse natuurgebied. De Blauwe Wauwel vindt dat allemaal best.

Maar eens uit de invloedssfeer van de twee dominante vogels hoor je zijn stem duidelijker. Het geluid is prominent aanwezig en zeer herkenbaar  maar Sophie heeft de betekenis nog niet kunnen ontcijferen. De uitgestoten keelklanken zijn vaak het zelfde en lijken met elkaar weinig verband te houden. Ter vergelijking bestudeert zij nu het geregistreerde gezang van een genetisch sterk verwante, doch uitgestorven inheemse vogel, de Grote Grijze Willy. Tot op heden heeft ze geen overeenstemming gevonden. Er zijn wel gelijkenissen met de Paarsgroene Spleetbek, zeker in wat betreft het beschadigen van het eigen broedgebied maar daar is nog meer onderzoek voor nodig.

Na de vraag  van Sophie  om haar verhaal hier neer te pennen is mij de link tussen de beschrijving van de Blauwe Wauwel en mijn columns over Gent niet zo duidelijk, maar misschien zal de lezer dit beter kunnen ontdekken.