Gentse chronologie

Vrijdag 9 maart. Het was zover. De mensen van Intelligent Mobiel zetten de aanval in op het circulatieplan van mobiliteitsgoeroe Filip Watteeuw. Een massa tabellen, grafieken en berekeningen moesten aantonen dat het lumineuse plan van de schepen van mobiliteit een kostelijk grap geworden is. Voor de autorijdende Gentenaar is het circulatieplan eerder een financieel strangulatieplan geworden. Natuurlijk wimpelde Watteeuw de kritiek (zoals altijd) af door te zeggen dat de specialisten van Intelligent Mobiel zich rijk rekenen. De stad Gent zou dat nooit doen, zich rijk rekenen, behalve het met de GAS boetes. Ik ga ervan uit dat de bevraging door Intelligent Mobiel van 1600 mensen eerlijk verlopen is. Minstens even eerlijk als de online enquête (augustus 2017) van de LinkedIn groep ‘Living/Working in Gent’ (4410 leden), afgenomen door het notoire onderzoeksbureau Bizinfo, waarvan de zaakvoerder de 377 antwoorden als  statisch significant beschouwde. De 4000 enquêteformulieren die de dienst mobiliteit in het voorbije najaar rondstuurde zullen ontegensprekelijk nog correcter, nog beter, nog eerlijker en nog véél significanter geweest zijn. En ja, de 16- tot 18-jarigen die nog niet met de auto mogen rijden deden mee, de tachtigplussers die nóg steeds met de auto rijden deden niet mee, kwestie van een beetje progressieve zekerheid in te bouwen. Enfin, de cijfers zullen zeker kloppen wanneer Watteeuw ze zal voorstellen. Vermoedelijk zullen de dossiers één voormiddag voor de pers ter inzage liggen, in de Ghelamco Arena. Bert, hou je klaar.

Zaterdag 10 maart. Het was zover. Team Gent stelt zijn lijst voor, zegezeker zoals altijd. Met niets dan lachende gezichten hoewel ik sommige ervan verdenk wel héél krampachtig op de foto te staan. Zouden ze dan twijfelen aan hun eigen ecologisch paradijs? Of aan hun mandaten? Het lachende gezichtje van Annelies Storms lijkt meer getekend te zijn door een Russische avantgardist dan gefotografeerd door de roodgroene huisfotograaf. Maar wat zou er in hemelsnaam kunnen fout gaan met een kampioen-cumulard op plaats 11 en een heiligverklaarde burgemeester op de lijstduwersplaats. Team Gent gaat niet alleen voor de Endsieg maar ook de Endlösung: Mathias De Clercq dumpen en vervangen door de CD&V-diva Mieke Van Hecke die er rondborstig voor uitkomt dat ze de een groot deel van de  vrouwelijke Gentenaars onder een pak textiel wil verbergen. Progressief en feministisch, er wás een tijd dat die nog hand in hand gingen.

Zaterdag 10 maart. Het was ook zover. Voorpost trok met een kleine driehonderd aanhangers door de straten van Gent. Ze zijn, zoals geweten, geen echte fan van de islamisering van België, laat staan van een mega-moskee in de Rabotwijk. Termont deed er alles aan om de meningsuiting van de geel-zwarte amokmakers te fnuiken maar de Raad van State gaf hen vrije baan om dat toch te doen. Onze burgemeester  was er niet gerust in maar gelukkig kon die zich wegsteken op de voorstelling van de lijst van Team Gent. Zoals steeds deden de Gentse flikken hun best om discreet én kordaat te zijn. In afwezigheid van de burgemeester zag ik wel Dominique Willaert als laatste man de stoet afsluiten. Ik twijfel nog of hij er het volgende multicultureel kunstproject voor Victoria Deluxe in zag of hij dat hij spioneerde voor de rood-zwarte amokmakers van Antifa. Het bleef rustig dus denk ik het eerste. Enfin, dan weet de Gentse belastingbetaler toch waar zijn geld dit jaar naar toegaat.

Zondag 11 maart. Dan weten we met hoeveel punten achterstand op Club Brugge  de spelers van KAA Gent de playoffs aanvatten. Al het voorgaande is dan van geen belang. Buffalo!