Luxefrituur

Zondag, de dag des heren. Zondagsrust. In de bouw is dat zelfs imperatief, zo las ik nog onlangs op de website van het ACV. Groot was dan ook mijn verbazing toen ik zag dat een viertal stevige bouwvakkers op de hoek van de Groentenmarkt en de Lange Munt in de weer was om de luxefrituur van Sergio Herman gyprocgewijs af te werken.

Tijdens het aanschuiven voor mijn pistolets bij Himschoot bekroop me de gedachte dat in Gent luxeprojecten voorgaan op de ellende van de deplorables van de Sint-Bernadettestraat. Blijkbaar zijn de sukkelaars in hun beschimmelde woningen geen reclame voor een bruisende en warme stad als Gent, een dampend pakje friet met Kimchi Special saus des te meer.

Wie er in slaagt om van een doffe aardappel iets sexy te maken en er dan nog geld mee te verdienen moet gelauwerd worden als een vernieuwende ondernemer en een boegbeeld van de vrije markt. Het moeten niet altijd barista’s of ICT’ers zijn. Dat daarvoor bouwvakkers tegen de regels in op zondag moeten werken, tant pis of misschien tant mieux. Gent is volgens de bevoegde schepen dé stad van de ondernemers. Elk initiatief is welkom, zelfs met stoverijsaus.

Maar 3,5 kilometer verder zitten mensen te vergaan in stof, schimmel en ongezonde lucht. Doffe ellende verkoopt niet. Het is schadelijk voor de satrapen van het Grote Gelijk. En Aliceke kan het minder goed uitleggen dan Sergio. Haar gerechje zal hoogstens bestaan uit een braadworstje van de Aldi met gebakken patatjes en ajuin. Maar het keukentje van Aliceke heeft geen sterren, staat niet in op de website van Visit Gent en krijgt niet het bezoek van glamourpolitici. Er zou schimmel op de braadworst kunnen vallen. Bij de buren met de juiste partijkaart zal de technische dienst wél langs geweest zijn. Socialisme gaat, net als Be.One,  voor radicale gelijkheid: voor elke socialist en sociale woning. Maar voor de witte deplorables blijven enkel wachten en hoesten over.

Hillary Clinton liet zich op 9 september 2016 smalend uit over de basket of deplorables die voor Trump zouden stemmen,  waarmee ze in één adem de eenvoudige en onmondige Amerikaan wegzette als racist, seksist, homofoob, xenofoob en islamofoob. Misschien wonen de eenvoudige en  onmondige Vlamingen in de verwaarloosde sociale woningen. En we weten wat er met Hillary gebeurd is.

Ik begrijp niet dat zij die delen en verbinden zó belangrijk vinden, hand in hand blijven gaan met zij die verdelen en ontbinden. Is het de roep van de kassa, of het besef dat het toch te laat is. Hopelijk voor hen wordt 2018 geen nieuw 2003. Als troost kunnen ze straks in Sergio’s luxefrituur een frietje gaan steken. Ik doe dat zeker ook, al zullen die frieten voor mij altijd een beetje naar schimmel smaken.