Schimmel

Nog negen weken en Sinterklaas rijdt met zijn schimmel over de daken, op weg naar de arme Gentse kindjes om speelgoed uit te delen. Wellicht passeert hij in de Sint Bernadettestraat. Hopelijk zakt hij onder het gewicht van zijn paard niet door de door houtworm vermolmde daken van de sociale woningen aldaar. De mogelijk verwondingen van de goedheilige man zullen allicht de schuld zijn van het chronisch geldgebrek waar de sociale huisvestingsmaatschappij in Gent mee te kampen heeft, maar dit zijn we gewoon. Socialism eventually runs out of other people’s money.

Want het is nooit de schuld van zij die patent hebben op het Grote Gelijk. Een Turkse bisschop een dubbele beenbreuk bezorgen weegt niet op tegen de gezonde lucht die alle Gentenaars van het centrum nu opsnuiven. De curieuzeneuzen hebben het bewezen. Ook de Sint Bernadettestraat kleurt groen, schimmels geven geen stikstofdioxide af, zoveel is duidelijk. Het blijft dus allemaal de schuld van de vermaledijde dieselauto. Misschien moeten de kindjes uit die huizen beter buiten slapen, in tentjes. Iets voor consortium 1212. Sint Amandsberg is bovendien minder ver dan Sulawesi.

Maar het kartel mag dan van zichzelf vinden geen last te hebben van schimmel of houtworm, hun kiezers vinden dat ongetwijfeld van wél. De vraag is of die arme stakkers met chronische luchtweginfecties zich het beeld van hun groen uitgeslagen badkamer zullen herinneren als ze op 14 oktober in het kieshokje staan. Schimmel mag dan wel puur natuur zijn, op biologische wijze gecultiveerd, onbespoten en perfect passend in de terug-naar-de-natuur ideologie van de eco-partner van de socialisten, ook een rode spoorarbeider wast zijn kind liever in een propere badkamer. Wie niet?

Maar in het luchtzuivere centrum, waar de macht samenhokt rond rijkt gevulde tafels met heerlijke schimmelkazen en primitivo wijntjes zoals de Li Cameli, favoriet van de paus, hebben de deplorables van de Bernadettewijk de macht niet om een deuk in het progressieve geweten van het Groot Gelijk te stampen. De dynastieke opvolging primeert over de luchtwegen van de burgers buiten het centrum. De ongepaste VRT reportages, die geen enkele rode VRT-bestuurder wist te vermijden, moeten dan maar gecounterd worden door zij die de teloorgang van de sociale huisvesting niet op hun geweten hebben. Over kindjes praten is gemakkelijker als het gaat over de hoofddoek dan als het gaat over schimmel in hun vochtige slaapkamertje. Wordt het heilig verklaarde stadsbestuur van Gent Schild-en-Vriendgewijs gefileerd tot de essentie: onkunde en vriendjespolitiek? Of hoe één schimmelreportage aantoont dat ook macht beschimmeld en vermolmd kan zijn.