Een kleine wandeling door het doordeweeks veel te rustige Gentse stadscentrum is vaak een hoog risico voor mensen met een zwak hart. Op de meest onverwachte momenten springen hyperkinetische jongeren, vaak met rastakapsel of enig ijzerwerk door lip, neus of wenkbrauw u voor de voeten. Beleefd zijn ze wel. Ze verwelkomen u meestal met een ingestudeerde commerciële glimlach en een standaard opener als “u ziet er goed uit vandaag” of “ik ben op zoek naar twee tortelduifjes en ik denk dat ik ze gevonden heb!” Dat het tortelen in mijn geval zo’n 35 jaar geleden actueel was, zal deze jongeling in zijn jointjes-roes niet opgemerkt hebben. Ik denk dat ze met dergelijke onzin de verbouwereerde toehoorder midden op de Korenmarkt willen verlammen, zoals een spin het insect in haar web, om ze vervolgens te injecteren met sluipende onzin waarmee ze hopen uw NGO-weerstand langzamerhand te slopen en uw geweten de overhand te laten nemen. Dat ze mijn kennis van de balansstructuren en de resultatenrekeningen van de verenigingen voor wie ze propaganda maken onderschatten, kan ik hen niet kwalijk nemen. Hun onschuldige gedrevenheid is mooi om zien. Ontroerend zelfs. En ook een beetje triest, het ware leven zal nog pijn doen. Maar een knap toneel, dat wel.
Een even knap toneel is dàt tijdens het weekend op de Graslei. Het heerlijke Kumbaya moment van de Vlaamse jeugd die komt genieten van de rijke Gentse geschiedenis en de progressieve ambiance. In de rug beschermd door het sinds 2016 afgebachte huis van de Vrije Schippers, verlangen ze naar de vrije liefde en de nabijheid van een vuilbak, beiden blijkbaar onbereikbaar. Dan maar rug aan rug zitten, of voetje vrijen en de kartonnen doosjes van een Amerikaanse hamburgerketen samen met de bekertjes van één of andere eerlijke koffie in de Leie kieperen. De vuilbak stond te ver, zoveel is duidelijk. Ivago staat nog een aantal zware weekends te wachten, behalve tussen 5 en 8 juli, want dan zitten alle vervuilende youngsters op Rock Werchter. Dat is dan tijdelijk het probleem van burgemeester Dirk Claes en niet van Daniël Termont.
Onze geliefde burgemeester heeft, buiten het stort in de middeleeuwse Gentse haven, andere problemen, behalve dan volgens hemzelf. Tom, de zondebok van Publipart is verdwenen in de anonimiteit van Zorgnet-Icuro, Optima is failliet, Jeroen is bijna gepluimd en zwijgt, en de Blauwe Torens staan toch maar schoon te blinken. Wie wou er nu torens van 25 meter? En als er over problemen wordt gesproken komen ze toch maar van het Laatste Nieuws. Een uitspraak van onze burgervader waar Jan Segers duidelijk niet vrolijk van wordt. Je kan natuurlijk niet alle gazetten in je zak hebben. Ik ben op tijd geswitcht van de правда из Гента naar HLN.
Nu nog een proceske voeren tegen de auteur van “de Illegale Ghelamco Arena” en hem 10.000 euro aftroggelen (advocaten koste geld, moet je weten), maar ook dàt is geen probleem. Bah nee, nu kan tot 14 oktober alles verdwijnen achter het schaamlapje van “het geheim van het gerechtelijk onderzoek”. In de vochtige kamer is veel bespreekbaar. Ook de oppositie is blijkbaar niet in staat een majeur probleem aan te kaarten en de burgerbewegingen overleggen nog steeds of ze de handschoen zullen opnemen. Het circulatieplan is door de uitvinders ervan al meerdere keren heilig verklaard, en als er al iets aan schort is het steevast de schuld van De Lijn, het barbaarse werktuig van hun politieke nemesis. Als KAA Gent nu nog stunt en kampioen wordt krijgt onze burgemeester zowaar nog een standbeeld en kan Rudy Coddens in een zetel naar de eindstreep gepiloteerd worden. Nee, er zijn duidelijk geen problemen in Gent.
Everaert 