Huizen zonder haat

Je kent ze, de rijhuizen in Sint Amandsberg en Ledeberg met een A-viertje aan het raam geplakt waarmee de bewoners duidelijk maken dat er in hun huis en bij uitbreiding in hun straat, geen haat heerst. WIJ zijn zo lief, meneer. Dat hoor je als de voordeur open staat. De kids, zoals ze in die huizen vaak genoemd worden, zitten in de living te krijsen van achter hun spelconsole, de persoon,  voorheen gekend als de mens die gepercipieerd wordt als vader, aan de kook voor de veganistische maaltijd, tiert terug. In de gang heerst die warme chaos van fietsjes allerlei, sporttassen, bakken eerlijk fruitsap van de wereldwinkel en een half museum schoolwerkjes van in de methodeschool. Ook de obligate koersfiets hangt tegen de muur, groene fietshelm incluis. De ouder die de kinderen op de wereld gezet heeft (wij noemen die gewoon de mama), zit bij het wijkcomité waar ze de petitie voorbereiden om van hun Zonderhaatstraat ook een leefbare speelstraat te maken.  En om een boerenmarkt te organiseren met lokale biologisch geteelde groenten van op de dakboerderijen even verderop en de zelfpluktuinen net buiten de stad.

Ecologische paradijsjes, die zonderhaatstraten. En liefdevol. En begripsvol. Klaar om alles met elkaar te delen, want Gent is toch wat we delen… Behalve als het over individuen gaat die hun Groot Gelijk niet delen. Wie van een ander gedacht is,  wordt wèl gehaat, omdat het mag. Nee, omdat het moet. Want zij staan aan de verkeerde kant van de geschiedenis, zij zijn de oorzaak dat het klimaat naar de haaien gaat, zij zijn de witte zuurpruimen die vuile dingen zeggen over vrouwelijke topsporters, zij gaan niet de-goede-kant-op, zij eten graag biefstuk. Zij moeten wel de échte haters zijn.  Zij! En de kids mogen het weten, want haat tegen de andersdenkenden is geen haat. Het is educatie. Geen indoctrinatie, nee. Als het om de goede zaak gaat is het educatie. Overeenkomen met iedereen wordt verengd tot overeenkomen met gelijkgestemden. Wie er buiten valt verdient geen respect of mededogen. Een leeuwenvlag aan het raam, of het nu een strijdvlag of een leeuw met roodgelakte nagels is, staat gelijk aan een hakenkruis. Wie achter dat raam woont is een dikke nul. Ook al ijvert hij of zij mee voor de lokale boerenmarkt. Want als dergelijk uitschot een boerenmarkt organiseert zal het de facto een slechte boerenmarkt zijn, met vlees en bespoten aardbeien. Foei.