Welkom in de LEZ

Zalig en gelukkig 2020. En welkom in de Lage Emissie Zone. Gent springt in de bres voor zuivere lucht, en dat al sinds onze mobiliteitspaus zijn persoonlijke Sancta Sedes Viridis stevig bezet houdt. Dat de luchtwegen voor de Gentenaars de belangrijkste wegen zijn wisten we al sinds Daniël Termont burgemeester was. Dat hij voor die uitspraak uitgefloten werd tijdens de nieuwjaarsreceptie is een fait divers. Na het circulatieplan zal de LEZ de Gentse pneumologen op de rand van het faillissement brengen. Gelukkig voor hen zijn er nog de talrijke vapers en wietrokers die hun eigen longfibrose nu al aan het klaar stomen zijn.

Wij moeten met zijn allen op de fiets, tenzij we voor onze oude stinkdiesels betalen om toegang tot het eco-paradijs tussen Schelde en Leie te krijgen. Zolang de hongerige stadskas gespijsd wordt knijpt men de groene oogleden dicht om alles door een roze bril te kunnen zien. Wedden dat de LEZ in 2020 een belangrijke prijs wint. Mark my words. De lobbymachine draait al overuren. De Gentse trofeeënkast is onverzadigbaar.

In Rotterdam is de LEZ ondertussen afgeschaft maar daar zullen ze dwalen, althans volgens de Groot Gelijkers van de Gentse meerderheid, niettegenstaande daar een zekere Ahmed Aboutaleb, een rode broeder van Termont en Coddens, burgemeester is. Het beperkt aantoonbare resultaat legitimeerde blijkbaar  onvoldoende de disproportionele maatregelen, een Groenlinkse wethouder voor milieu ten spijt.  Ze zullen het niet graag horen op het secretariaat van Groen Gent.

Maar de Gentenaar mag, nee, moét gerust zijn: de LEZ is here to stay. Als de metingen zouden tegenvallen zoals in Rotterdam zullen de gepubliceerde rapporten bijzonder meevallen. De geïnstitutionaliseerde desinformatie zal pers en publiek wel voeden met succesverhalen en hoera-berichten. Het is aan de pers om door het parfum van eigen lof de stank van de realiteit te herkennen.

Ondertussen verwelkomen de gewone Gentenaars iedereen in de échte Gentse LEZ, de Lage Eigen-lof Zone.