Sint-Annakerk

Op zaterdagmorgen liep ik over de Botermarkt en de Poeljemarkt zonder te botsen tegen een houten kraampje met nepjuwelen of goedkoop gefabriceerde wintermutsen. Een hele bevrijding. De zon scheen en de lucht rook al een stuk gezonder. Geen walmen van churro’s, bratwürsten, souvlaki’s en andere Gentse specialiteiten die mijn nasale caviteiten nog langer konden teisteren. Volgens de kalender van VisitGent blijven we verlost van opgefokte drukte tot aan de Halfvastenfoor. Zalig.

Een lekker stukje vlees kopen bij Zwaenepoel in de Donkersteeg en verse groentjes bij Bayram van Fruitco. Het leven kan nog eenvoudig zijn. Straks nog even langs lopen bij de Delhaize op de Kouter om muesli en yoghurt. Ik heb nu al de neiging een kruisteken te maken als ik er binnenkom. Wat zal dat zijn als ze straks de Sint-Annakerk inpalmen? Daar mogen nog vijf laureaten van de Koningin Elisabethwedstrijd staan blèren, het Nationaal Orkest van België of zelfs de Wiener Philharmoniker, de kerk wórdt een winkel. Als rabiate papenvreters zullen de liberalen hun bevoegdheid beslist gebruiken om zoveel mogelijk restanten van het katholicisme te bannen uit het stadbeeld. De Holy Food Market in de Baudelokapel was al een goed begin, alleen speelden de branddeuren daar een kwalijke rol. Maar zie, de brandweer en de burgemeester gaven uiteindelijk toch groen licht zonder dat de rechtbank zicht moest uitspreken: de deuren draaien naar buiten! We kunnen weer veilig drinken en smullen bij Ladislas Leys. Het stadbestuur en Ladislas? Ze worden ooit nog grote vriendjes. Mark my words.

Toen ik door de Lange Munt stapte, op weg van Zwaenepoel naar Fruitco verwonderde het me dat ik geen spijbelend milieumeisjes tegen het lijf liep. Het is wel weekend en geen donderdag, maar toch. Zouden ze huisarrest gekregen hebben? Of hebben papa en mama hen geleerd dat volgens goede vakbondstradities enkel tijdens de werkweek wordt geprotesteerd. Jong gespijbeld is oud gestaakt. Misschien zijn de verloren lessen wiskunde aan het inhalen, kwestie van toch dat diploma te halen waarmee ze ingenieur kunnen worden. Dan kunnen ze écht iets doen aan het milieu.

Het is duidelijk dat het milieu hét thema wordt voor de volgende verkiezingen. Wedden dat de VRT binnenkort terug An Inconvenient Truth programmeert, om Anuna en haar mama te plezieren. De special effects uit The Day After Tomorrow, de fabel van de smeltende sneeuw op de Kilimanjaro en de verwachte stijging van de zeespiegel tot zeven meter gaan er bij de milieuspijbelaars zeker als zoete koek ingaan. Leg de zwembandjes maar klaar.

Straks botsen de gele hesjes nog met de milieukids op de Anspachlaan. Drouet tegen De Wever, als het ware.  Een epische battle tussen zij die zich blauw betalen aan  groene belastingen en zij die nog niet eens weten wat belastingen betalen is. Dit wordt het gevecht van de toekomst: de arme werkende versus de kinderen van de eco-elite, de Chilling Fields van de Groene Khmer. Een nieuwe voedingsbodem voor de socialisten voor wie het lastig kant kiezen wordt.

Die socialisten zijn maar wat blij dat ze niet meer de enigen zijn met een Visa-schandaal. En voor Groen is het gefoefel met de visa op de dienst migratie een uitgelezen kans om hun viscerale haat tegen de Vlaams-nationalisten te laten vervellen van een ideologische afkeer tot een legitieme strijd.  Christenen redden uit de moordkuil van het Midden Oosten, hoe durven ze.  Zie dat ze vragen om de Sint-Annakerk weer in gebruik te nemen…