Zes komma vier kilometer stappen (ik heb tweehonderd meter gezeurd aan het Zondernaamparkje), dat heb ik onthouden van mijn wandeling van gisterenavond. Ook zowat het enige. Behalve de Large Fire Tornado. Die doet mij vermoeden dat de ecologisten in het stadsbestuur het niet zo nauw nemen met hun ambitieus klimaatplan 2050. Erst das Fressen dann die Moral. De meest fervente Groen-stemmers wonen wellicht niet in de appartementen op de hoek van de Schoonhoutkaai en de Schoolkaai. Én het ongedefinieerde gekraak bij de projectie op de gevel van SOGent! Dat heb ik ook onthouden. Is dat nu het geluid van gesjoemel? De wandelaars hebben weinig last van de moraal. Milieu, skybox, ons-kent-ons in Gent, het is geen issue bij de tienduizenden stappers, goed voorzien van wandelschoenen en een rugzak vol spijs en drank. Zoals Jan Claeys terecht in de Gentenaar stelt: licht verbindt. Maar ik denk dat licht ook verblindt. De Gentenaar moet in een roes naar de verkiezingen toe, zich enkel nog herinnerend dat het stadsbestuur voor brood en spelen zorgt. De spelen zijn er, het brood zit in de heuptas van de bezoeker. De lokale horeca staat er bij en kijkt er naar. Het was gisteren geen probleem om een tafeltje te bemachtigen in mijn favoriet restaurantje in de schaduw van het Belfort. Plaats zat, de lichtliefhebber schuifelt voorbij, pistolet met gekapt in de hand. Op naar het volgende evenement?
Gelukkig waren er vorige weekend de traditionele nieuwjaarrecepties van de lokale politieke partijen. Altijd voer voor journalisten, of in de Gentse context, activisten. Als Gentenaar is het genieten van de wartaal die politici uitkramen op dergelijke glorieuze en geestrijke momenten. Verblind door hun eigen gelijk en het licht van hun eigen festival zijn ze bereid de meest suïcidale uitspraken te doen. Team Gent wil circulatieplannen invoeren in de deelgemeenten “omdat de inwoners dat vragen”, dat is van het niveau van “de cafés geven een gratis vat omdat de stamgasten dat vragen”. De tsjeven willen zó graag iedereen in een inclusieve gemeenteraad dat alleen al hun wollige warmte de belangrijkste factor in de klimaatopwarming kan worden. De liberalen hebben het lastig met de wisselingen van lijsstrekker bij de Vlaams Nationalisten maar vergeten dat hun eigen lijsttrekker nu al aangekondigd heeft dat hij bij verlies de eer aan Peeters laat, kwestie van de deksels op de potten te verzekeren. En met Anneleen Van Bossuyt hebben we er weer een flamboyante jonge politica bij die binnen de week bewezen heeft van gedacht te kunnen veranderen. Dus perfect gecast én perfect getimed na het vertrek van Freya Van den Bossche. Alleen benieuwd wie met Anneleen op één bankje wil zitten.
Beste lezers, ik zal vandaag doen zoals Bo Van Spilbeeck, ik maak het kort. Na zijn/haar moment de gloire, waarvoor zowat heel politiek correct Vlaanderen voor de buis dagenlang lag te kwijlen van intens geluk, en na de massale aandacht en steun voor transgenders, is het misschien aan de politici die het laatste tijd lastig gehad hebben, om hierin inspiratie te vinden. Ik denk dat Sieglinde Bracke in onze genderneutrale stad met kop en schouders stemmenkampioen wordt en dat op slag alle verdenkingen van gesjoemel of graaierij met de mantel der liefde onder het progressieve tapijt van vergiffenis worden geveegd. En hij/zij zou deze keer niet beschaamd moeten zijn van onze burgemeester. Maar sommige dingen zijn voor een man met zijn reputatie misschien teveel gevraagd. Gewoon op de kieslijst gaan staan als vrouw, omdat je je zo voelt, moet van Petra De Sutter al voldoende kunnen zijn. Administratief blijkt het nu ook al geen probleem te zijn. Ik kijk nu al uit naar oktober.
Everaert 