In aanloop naar de verkiezingen van 26 mei warmt niet alleen het klimaat op maar ook de gemoederen van de politici. Witte konijnen zijn vaak een bron van ergernis voor trouwe partijsoldaten, vraagt het in West-Vlaanderen maar aan Mercedes Van Volcem. Maar de oude rammelaars van het konijnenkot krijgen het ook soms op de heupen. Zoals zo vaak is bij politici de zorg voor de polis ondergeschikt aan de zorg voor de eigen carrière. De move van Veli Yüksel doet bij velen de wenkbrauwen fronsen. Uiteraard is hij welkom bij de Open-VLD, het open opvangcentrum voor partijpolitieke vluchtelingen. Zelfs ex-NVA’ers worden er met open armen ontvangen. Kritiek op het Vlaams-nationalisme wordt in de gegarandeerde afwezigheid van Karel De Gucht beleefdheidshalve doorgespoeld met een welkomstdrankje en bedolven onder een big-bag zand van bij Verhelst.
Ik hoop dat Veli het Cavdarli-effect kent. De minzame Gentse imam haalde voor de Sp.a als opvolger vlot meer dan 20.000 stemmen maar moest na controverse over zijn legerdienst in Turkije, die hij volbracht tijdens de uitoefening van zijn parlementair mandaat als Belgisch volksvertegenwoordiger, het stellen met een onverkiesbare plaats. Uit onvrede zocht hij toenadering tot Lijst Dedecker waar ze dachten een stemmenkanon binnen te halen. Tot hij in de pitabars van Gent moest gaan vertellen dat LDD 100% achter de beperking van de werkloosheid in de tijd stond en 100% voor het hoofddoekenverbod was. Zijn Turkse aanhang liet hem met zijn nieuw donkerblauw gedachtengoed zitten met amper 650 stemmen.
Veli zegt nu ook zijn beweging.net gestuurde partij vaarwel maar mag straks wel gaan uitleggen aan zijn kiezers dat zijn nieuwe thuis achter de afbouw van het SWT stelsel blijft staan en de absolute gelijkheid tussen man en vrouw hoog in het vaandel voert. Ik vrees dat de ex-journalist van de VRT op 26 mei wel eens de zelfde weg naar de vergetelheid zal inslaan als zijn Turks-Belgische tweelandengenoot.
Veli, vidi, vici? Ik denk van nie.
Everaert 