Wie geniet er niet van de harde techno-beats van Zombie Nation telkens wanneer de Buffalo’s in de Ghelamco Arena een doelpunt maken? Ik weet het, voor luttele FCB fanatici ter stede klinkt het meer als een treurmars maar voor de modale KAA Gent supporter zijn het celeste klanken. Ook voor het triomferende stadsbestuur in de skybox. Of op nog duurdere plaatsen, inclusief de sterrenkeuken van Horseele. Maar vooraleer de groene excellenties tijdens hun kiescampagne opspringen in voetbalextase bij een doelpunt van de Oekraïner Roman Yaremchuk moeten ik ze wel duidelijk maken dat het nummer dat uit de boxen dreunt Kernkraft 400 heet. En Tsjernobyl ligt in Oekraïne. Misschien keren de West-Vlaamse schepenen, diep teleurgesteld in de Gentse ode aan de kernenergie, terug naar hun heimat waar ze in alle rust verder, maar dan openlijk, voor Club Brugge kunnen supporteren.
Had de bende van de Botermarkt ooit gedacht dat de teraardebestelling van het woord allochtoon in 2013 zou kunnen evolueren in een heuse Z-war? Ik las deze ochtend in de Het Laatste Nieuws dat een bekende restauranthouder, een Gentenaar met migratieachtergrond om het politiek correct te houden, aansloot bij Be.One, de partij van de Belgisch-Libanese brulboei Dyab Abou Jahjah en doorn in het oog van menig progressieve stadscoalitie. “Je kan woorden begraven maar geen problemen” aldus Osman Gök. Die begraven allochtoon zou nog serieus kunnen spoken aan de Botermarkt. Ik loop nu en dan door de Sleepstraat. Over de utopisten van Groen hoef je daar niet te beginnen. Bakfietsen rijden best een blokje om. Om de luchtwegen geven de Turken ook niet zoveel. Dat moet Termont toch geweten hebben. In zijn geliefde Gentse taal is “ruuke gelijk nen Turk” een redelijk ingeburgerd begrip. Ook de talloze BMW- en Mercedesdiesels waren duidelijke hints. Maar nee, zijn mobiliteitspaus wist beter. Wat hij niet wist is dat hij met de uitvoering van zijn boude plannen een regelrechte Zombie War had ontketend.
“We zijn de mensen van de Sp.a beu” gaat de geïnterviewde verder, “ Ze beloven veel als de verkiezingen komen, daarna zien we ze niet meer”. Is dat nu net het basiskenmerk van alle politici? Beloven en verder niets doen? Als er dan al eens, in het verre Amerika of het meer nabije Oostenrijk en Italië, politici zijn die het wél doen, dan staat de hele politiek correcte goegemeente op zijn achterste poten.
Maar zullen de talrijke Gentse partijen, oudgedienden én nieuwlichters, hún beloften waarmaken. Zal inspraak ook échte inspraak zijn? Zal men de woningnood verhelpen of eerder de bouwmagnaten helpen? Zal het fijn stof dalen of zullen de testresultaten normaliseren? Zal de kinderarmoede uit de wereld geholpen worden of zal er nieuwe geïmporteerd worden, kwestie van de electorale slagkracht voor 2024, dus de eigen bestaansrede niet te verliezen? Zullen we mogen out-of-the-box denken, of verdwijnen de keizers na 14 oktober terug in-the-box? Als Be.One radicale gelijkheid belooft dan komen de fietsers en de automobilisten in Gent op gelijke voet te staan, dan zullen alle restaurants hun witte kassa gebruiken en alle rekeningen van bouwmaterialen inclusief BTW zijn. Ik ben voor. Zombies on the rise!
Everaert 